Tja, zoals de titel zegt, bijna twee weken overleefd... Ups en downs, maar dat hoort erbij. Hierbij een update over wat ik zoal heb gedaan in de afgelopen dagen.

Zoals je in de fotoserie misschien wel hebt gezien (als je dat nog niet hebt gezien: AANRADER!), ben ik in Kinsale geweest. Ben een paar keer verdwaald, maar dat kwam natuurlijk gewoon doordat de kaart niet klopte

(laten we even vergeten dat ik 14 jaar op scouting heb gezeten...) Maar goed, Kinsale is echt een heel leuk dorp! Er gebeurt genoeg, er zijn grote supermarkten en er zijn talloze café's, restaurants, pubs en weet ik veel wat nog meer.

O en ik ben begonnen met autorijden. Ten eerste, ik houd niet van autorijden... in Nederland. Op snelwegen met name. Over het algemeen vind ik autorijden in Nederland behoorlijk stressvol. Ierland is anders. Heel anders. Ten eerste moet je hier wel met de auto, want er is geen openbaar vervoer en ook geen fiets. Ten tweede is het hier rustig. Prettig rustig. Auto's rijden hier op zo'n afstand van elkaar, waar op een Nederlandse snelweg minstens 3 auto's hadden tussen gepast. Zoals ik al zei: prettig rustig! Daar komt bij dat ik een van de auto's voor mijn eigen beschikking heb. Had ik al gezegd dat het Landrovers zijn? Nou bij deze: IK RIJD IN EEN LANDROVER!!!

Oke waar was ik? Oja, het autorijden ging de eerste keer heel slecht. Niet zozeer het linksrijden ging niet goed, maar de grootte van de auto en de breedte van de weg waren een probleem. Gelukkig hielp Mary mij rustig te wennen, waardoor de tweede rit al veel beter ging. Ondertussen heb ik ook al een paar keer alleen gereden, en hoewel ik altijd zeg dat ik niet voor mijn plezier met de auto ga, heb ik nu wel plezier áls ik met de auto ga. Een beetje dan.

Verder is Sinterklaas in Nederland aangekomen, maar ook hier in Ierland worden schoentjes gevuld! Vanwege hun Nederlandse achtergrond, kennen Niamh en Orla Sinterklaas, en dus kijken we ook het Sinterklaasjournaal. Nu ben ik dus gepromoveerd naar vertolker van het Sinterklaasjournaal, wat af en toe best een uitdaging is, kan ik je vertellen!

Dan een van de hoogtepunten tot nu toe: de Jachtpartij. Op het veld voor ons huis, verzamelde de jachtpartij. Die bestaat uit mensen die dan op paarden achter een roedel honden aan gaan die waarschijnlijk iets wilds hebben geroken, dwars door bossen en velden. Mary heeft deze mensen aangeboden daar te verzamelen en vooraf wat warms te drinken bij ons thuis. Ik wist niet wat ik daarvan moest denken, want we hadden geen idee of hoeveel mensen er zouden komen, misschien 5, misschien 50. Dus wij, of eigenlijk vooral Mary, hebben gezorgd dat er thee, koffie, 'hot port', cake, worstjes, bacon en stokbrood klaarstond. Uiteindelijk waren er een man of 20-25, die ik daarna dus ook kon zien opstijgen en op weg zien gaan met de honden en alles. Dit is heel bijzonder, want dit is iets typisch Iers, waar niet vaak buitenstaanders bij aanwezig zijn, dus dat was best een eer!

Het laatste is dat ik ben toegevoegd aan een Whatsappgroep met andere Au Pairs in de buurt van Ballinspittle. Regelmatig worden daar berichtjes in geplaatst als: Iemand zin in een kopje koffie in Kinsale of Ballinspittle, of voor een pintje in de pub. Dat heb ik ook gedaan en zo heb ik dus al een andere Au Pair ontmoet. Elke woensdag is er een soort meeting, elke week weer bij iemand anders thuis. Dan komt iedereen bij elkaar en dan is het gewoon lekker kletsen of film kijken. Daar ben ik ook heen gegaan om nog meer Au Pairs te ontmoeten, en dat was erg gezellig!

Nu lijkt het alsof ik alleen de 'ups' beschrijf, maar er zijn ook zeker 'downs'. Ik heb af en toe echt last van heimwee.

Vaak op momenten dat ik me eigenlijk gewoon verveel of iets in mijn eentje aan het doen ben, wat ik eigenlijk liever met anderen zou willen doen, zoals even Kinsale ingaan. Nu ik kan autorijden hoef ik me minder te vervelen in het huis als Mary en de meisjes er niet zijn.Verder kan ik nu gewoon afspreken met anderen en ben ik bezig met zoeken naar andere activiteiten, zoals een sport of een club of een les/workshop om te volgen.

Sowieso hoef ik me niet te vervelen als ik thuis ben, want ik moet ook flink wat huishoudelijk werk doen... Het opgeruimd en overzichtelijk houden van de keuken is het zwaarst, verder de kinderkamers opgeruimd houden en de kinderkleding opruimen. Dit klinkt niet als heel veel, maar ik ben er per dag toch minstens 1,5 uur mee bezig, waarbij het vegen van de keuken en de woonkamer nogal veel tijd in beslag neemt.

Verder geniet ik vooral van het prachtige landschap, mijn ereader en ik hoop snel nog meer activiteiten te hebben. Wellicht neem ik gitaarlessen om wat Ierse muziek te leren, of ga ik paardrijden zoals mijn gastgezin. Of beiden.

In elk geval, dit was het voor deze keer,

Tot snel,

xx Laurie